Dag 2 Bergtochtje

3 oktober 2020 - Abrucena, Spanje

Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt met broodjes vers uit de oven ( meegenomen😉) zijn we onderweg gegaan voor ons 1ste bergtochtje. 12 km de berg rond en helemaal zin in. Wikiloc aan en gaan, ziet er allemaal veelbelovend uit.

Als je dan zo fris en fruitig met een rugzak (kleintje) door de straatjes loopt op zoek naar je beginpunt en een aanwijzing van de route, krijg je toch een beetje caminogevoel en daarmee een beetje weemoed.

Het beginpunt was snel gevonden en de eerste stappen op het pad zagen er veelbelovend uit. Totdat..... we allerlei grote stenen tegenkomen en een niet goed begaanbaar pad. Gerda krijgt al de knikkende bevers, oh nee bevende benen, maar ik verspreek haar dat  het beter zal worden. Hier moeten we even doorheen. 🤣🤣

Weet ik veel hoe de rest van de route eruitziet🤷‍♀️

Natuurlijk lopen we weer verkeerd, sterkste punt van ons, en besluiten we weer naar het beginpunt te gaan. Is maar een kilometertje terug over de keien.😱

Maar dan toch de goede kant genomen en daar beginnen we met een afdalinkje, waar Gerda ook weer niet blij van wordt.🤔 Totdat er klein landbouwertje met een grote zak paprika's op zijn schouders en een mand vol aubergines naar boven komt klimmen. Op de vraag waar het pad beter wordt, wijst ie naar beneden en zegt dar het daar al beter wordt, maar ja, toen moest tante Gerda nog dat steile stenen pad af. 🤦‍♀️ Zegt het landbouwertje, zijn hand uitstekend, zal ik je helpen.🥰 Darr gingen Jut en Jul samen de berg af.🤣 Zo lief😍

Van daaruit verder gelopen en heeft ie ons nog even zijn huerta (moestuin) laten zien, paar paprikaatje meegegeven en wij weer verder lopen.

Prima pad, zo ongeveer😉, maar een behoorlijk klimmetje voor mijn oude besje🤣

Na een kilometer of 3 en behoorlijk hoog besluiten we om terug te gaan, nadat we even een picknickje gehouden hebben. En daar loopt ze weer fris en fruitig naar beneden.

Klimmen is gewoon niet meer haar ding🙃 

Geeft niet hoor, we hebben heerlijk gelopen. Beetje omhoog, weer naar benee en niet de berg rond, maar allebei blij.

Moeder zat thuis al op ons te wachten en daarna lekker wijnen en bijkomen.

Hoewel we onderweg al behoorlijk sterke windvlagen hadden op de berg, begon het zo rond 20.00 te regenen en zaten wij lekker binnen aan de grote tafel te plakken aan onze painting en Klaus met koptelefoon op een film te kijken. 

Heerlijk vredig👼

Morgen schijnt de zon weer en gaan we naar (mini)Hollywood🤠

Nu de mand in, onder het dekbed, want warm is anders.😖

PS. Door het slechte weer geen internet, dus komt het verhaal een beetje later.😰

Foto’s