14 mei O Pedrouzo - Santiago de Compostela etappe 8

 Vandaag stap ik nog een laatste keer voor deze camino in de bus om in Santiago te eindigen. Ik zal het plein en de cathedral vermijden, zodat wij samen kunnen eindigen wat we samen zijn begonnen.

Mijn gezicht ziet er gelukkig al beter uit, al is het nog wat gezwollen, maar de meeste beschadiging valt er al af.

Daar waar we op de bus gestapt zijn stap ik 9 dagen later ook weer uit met gemengde gevoelens. Ondanks dat ik wel 100 km gelopen heb, ben ik toch alternatief verder moeten gaan en deed het elke dag van binnen weer zeer om iedereen en vooral mijn maatje weg te zien lopen en weer moe en voldaan terug te zien komen.

Dat was voor mij nog wel het allermoeilijkste van de alternatieve route.😰

Maar goed ik ben in Santiago aangekomen en daar gaat het om.

Omdat er een lawaai- papegaaiactie is, mag ik er niet door en moet ik behoorlijk omlopen, om op mijn plaats van bestemming te komen, waar ik Cathy kan ontmoeten. Sterker nog, ze is eerder dan ik🤣

Voordat we samen de poort onderdoor gaan lopen we nog een kerkje in,

 waar prachtigegroepen met beelden en lossebeelden staan.

Met al dat lopen kom ik in ieder geval ook aan 

de kilometers vandaag🥾

En dan is eindelijk het moment daar waarop we samen door de poort het plein van de cathedraal oplopen.

 Ons eindpunt.

Daar slaat voor mij toch wel even de emotie giga toe en sta ik ergens een beetje verbijsterd te bedenken dat ik er toch weer ben. Na 5 jaar én "heelhuids". ( voor hetzelfde geld hadden ze me in Lugo in het ziekenhuis gehouden met een of andere breuk in mijn gezicht of hoofd.)

Wanneer ik me nog sta te verwonderen over mijn camino hoor ik ineens een groepje jongens en meisjes klappen en zeggen dat ik het gehaald heb en hoe goed dat is en ze feliciteren me.

Dit blijkt het groepje van een school te zijn die we eerder gezien hebben in een herberg en waarschijnlijk ook iets van mijn val hebben meegekregen. Hoe lief is dat❣Samen kunnen we dan eindelijk op het plein gaan zitten genieten en alles over ons heen laten komen.Als het tijd is om onze compostela  (getuigschrift) te halen is het anders druk als andere jaren. Nu werkt het met QRcodes en ergens een nummer halen en dan in een rij staan. Het gaat in ieder geval een stuk sneller en eindelijk hebben we onze 

 welverdiende compostela.

En gaan we op zoek naar onze slaaphut.

Iedereen heeft een eigen "kajuit", zo grappig en vanuit het raam kun je de torens van de cathedraal zien. Prachtig.❣

Na het installeren is het tijd om op

bierjacht,

souvenirsjacht

en voedseljacht te gaan.😉

Dat leuke kerststalletje had mezelf al aan jet begin van de tocht beloofd en nu was het zover.🤣

De voedseljacht was snel oplost, want we zouden weer die überheerlijke kebap gaan eten.

En toen kwam de klapper‼️ dat wat ik al die voorgaande jaren (2😉) al wilde zien konden we vandaag zien.

 de schaduw van de pelgrim

Heel beroemd onder de caminogangers.

De legende verwijst naar het liefdesverhaal tussen een priester van de kathedraal van Santiago en een kloosterzuster van het klooster van San Paio, gelegen aan de andere kant van het plein. Beiden zouden deze romance in het geheim beleven via een verborgen doorgang die, onder de trap, de kathedraal met het klooster zou verbinden. 

(Dit is één van de versies van de legende over de schaduw van de pelgrim)

En een extra cadeautje aan de zijkant

omdat het een heilig jaar is.

Morgen gaan we naar de pelgrimsmis in de cathedraal en hopen we dat de grote botafumeiro (wierookvat) gaat zwaaien.

            ------------------

Nog 1 keer de ervaringen van Cathy.

Zo vandaag weer vroeg op pad,naar boven en beneden naar links en rechts bospaden,harde wegen,keien dorpjes,kerkjes alles kwam ik tegen

eenmaal in santiago steen steen en nog eens steen ik kom steeds dichterbij mijn einddoel.

op gegevenmoment simone laten weten waar ik was en heb onder het genot van biertje en warme kikkererwten op haar gewacht,daar kwam het moment samen onder de poort met muziek van de doedelzak speler kwamen we aan op het plein,

wat een ontlading 2 jaar op gewacht en dit in zo gaaf op het plein gaan zitten

én alles over me heen laten komen wat een avontuur en ervaring nu bijkomen en het laten indalen morgen naar de mis en plekje voor mijn vader zoeken dan op souvenir jacht