Etappe 5 Presedo -Bruma.
13 mei 2016
Na een heerlijke nachtrust onder een dekbed ( jaja echt luxe) gaan we droog op weg naar de volgende herberg in Bruma.
Onze volgende herberg is een oeroud hospital voor pelgrims.
Getverrrr, we gaan het vandaag niet droog houden, want al snel begint het te miezeren. Nog even doorlopen, want onze ervaring is een bui van een paar minuten en dan weer droog. Helaas, vandaag dus even niet. Het blijft flink miezeren en dus worden de ponchos gebruikt. Tenslotte niet voor niets gekocht. haha.
We krijgen een hoogteverschil van 300 meter vandaag. Dachten we dat we het steile wel gehad hadden, dit was ook supersteil. En dwars door de prut. Thuis moet je er niet aan denken en hier loop je lachend je route, zelfs in de regen.
Als je zo onder je capuchonnetje naar de omgeving kijkt kom je er achter dat je helemaal geen 2200 km hoeft te gaan om Holland even te zien. Hier is alles ook supergroen met wilde bloemen langs de weg, zelfs het fluitekruid bloeit hier volop. En dan zie je ook nog eens echte Hollandse koeien staan en je waant je terug in de tijd op het Hollandse platteland.
Zo loop je een beetje te mijmeren in jezelf en vraag je je af of je al weet waarom de camino loopt.
Hm, nog steeds geen idee dus.
Wat ik inmiddels wel weet is dat we na vandaag nog 2 etappes hebben en dan weer op huis af gaan.
Wauwwww, we hebben tot nog toe alle dagen de hele route gelopen, voelen ons nog steeds fit en kunnen bijna niet geloven dat de week bijna om is.
Onze volgende herberg is een oeroud hospital voor pelgrims.
Getverrrr, we gaan het vandaag niet droog houden, want al snel begint het te miezeren. Nog even doorlopen, want onze ervaring is een bui van een paar minuten en dan weer droog. Helaas, vandaag dus even niet. Het blijft flink miezeren en dus worden de ponchos gebruikt. Tenslotte niet voor niets gekocht. haha.
We krijgen een hoogteverschil van 300 meter vandaag. Dachten we dat we het steile wel gehad hadden, dit was ook supersteil. En dwars door de prut. Thuis moet je er niet aan denken en hier loop je lachend je route, zelfs in de regen.
Als je zo onder je capuchonnetje naar de omgeving kijkt kom je er achter dat je helemaal geen 2200 km hoeft te gaan om Holland even te zien. Hier is alles ook supergroen met wilde bloemen langs de weg, zelfs het fluitekruid bloeit hier volop. En dan zie je ook nog eens echte Hollandse koeien staan en je waant je terug in de tijd op het Hollandse platteland.
Zo loop je een beetje te mijmeren in jezelf en vraag je je af of je al weet waarom de camino loopt.
Hm, nog steeds geen idee dus.
Wat ik inmiddels wel weet is dat we na vandaag nog 2 etappes hebben en dan weer op huis af gaan.
Wauwwww, we hebben tot nog toe alle dagen de hele route gelopen, voelen ons nog steeds fit en kunnen bijna niet geloven dat de week bijna om is.
succes vandaag !