14.04.2024 over kruip door, sluip door en een verloren stok

Na weer een nachtje in een ander bed, waar je gestoord wordt in je slaap, omdat iemand laat aankomt en de verkeerde deur in wil gaan🤦‍♀️🤣, staan we een beetje brak op. De bedden worden er niet beter op en de slaapkamers niet groter.

Nog 1 nachtje in een ander bed en dan op huis aan en hebben we ons avontuur weer gehad.

Maar eerst nog een route vandaag voordat we naar Campohermoso.

De route is zoals altijd uitgezocht op foto's en moeilijkheidgraad. Deze is makkelijk en heeft een lange hangbrug dat er leuk uitziet.

Dus daar gaan we voor.

We rijden naar Monachil en zijn met 20 minuten op het begin, maar eerst even een ontbijtje.

🤦‍♀️Het is zondag en niets open.

Gelukkig hebben we nog iets in de auto en daar doen we het mee.

Gelukkig is er toch nog een barretje open op de vroege zondag en kunnen we beginnen met een bakkie koffie en cola cao.

En dan gaan we op zoek naar het begin van de route.

Jaaa, dit gaat 'm worden. Weer een route over geitepaadjes en lekker lopen.

We hebben er zin in en gaan fris onderweg.

Oh even een hindernisje door een omgevallen boom, wat natuurlijk kan gebeuren in de natuur. Geen probleem, even er overheen en verder lopen.

We lopen verder langs de rivier die we de hele route zullen volgen, dus de luchtvochtigheid is giga en de zon maakt het nog eens extra warm😓

Dit is nu al een leuke route en we klimmen over stenen

en onder bomen.

We zijn helemaal blij met deze route.

De rivier stroomt behoorlijk woest en zelfs een boom die vastzit beweegt door de kracht van het water. Wat een watergeweld, maar prachtig🤩

Soms een beetje smal, maar heel goed te doen.

Met een paar smallere stukjeswaar de beugels in de rots gemaakt zijn om je makkelijker langs de rots te loodsen.Wát een prachtige actieve route. We blijven het zeggen🤣 

Dan komt de 1ste hangbrug, waarvan we er in totaal 4 tegenkomen.

Vond ik de hangbrug op het einde bij de Camito eng en wiebelig, deze wint het.

Hij is welliswaar niet zo hoog, maar hij wiebelt wel nóg meer😬

Gelukkig is ie niet zo lang, dus dat komt goed.

Even een fotomomentje

na het gewiebel en weer verder.

Ah, dat is makkelijk. Een trap en daar hebben we een nog een paar van vandaag. De omgeving is echt prachtig en daar worden we blij van.

Hoe tevreden kan een mens zijn met een prachtige route in een mooie omgeving. We blijven " WAUW " zeggen🤣

En dan komen we bij de lange hangbrug. En daar staan er nog veel meer.🤦‍♀️

Al die mensen hebben in het afgelopen deel nog niet gezien, maar we moeten achteraan sluiten. 

Gelukkig gaat het snel, ondanks dat er maar max 4 personen op de brug mogen en van de andere kant ook nog mensen komen, en kunnen wij ook naar de overkant.

Aan het einde van een zéér wiebelige brug, dendert een waterval naar beneden. Alweer watergeweld, maar puur natuur en zo mooi.

Het pad en uitzicht na de brug is ook al zo indrukwekkend en daar moeten wij langs lopen.

Makkie wel.

NIET!!!

Terwijl de benen nog na blijven wiebelen terwijl je al op vaste grond staat, staat onze volgende uitdaging te wachten.

En dát is echt geen peuleschilletje🤦‍♀️, maar wel onwijs gááf.

Alweer? Alweer ja🤣

Wat ons nu te wachten staat stijgt boven alle verwachtingen.

Hier moeten wij dus langsWe beginnen met een lage overhangende rots waar je bijna op de hurken onderdoor moet. Een andere manier is er niet, want dan heb je een nat pak en waterdichte schoenen helpen daar niet.🤷🏼‍♀️

Hier kunnen we nog goed langs de bergwand, maar dat duurt niet lang.

Algauw moeten we op handen en knieën onder en langs de rotswand. En dan hebben we óók nog een rugzak en stokken mee, die eigenlijk in de weg zitten.🤦‍♀️ Maar terug is geen optie meer.🤷🏼‍♀️

Omdat er geen andere oplossing moet ik ook handen en knieën naar het volgende vrije stuk.

Voor mij is dat niet te doen met die houten knie en ga ik al snel zitschuivend verder. Stokken vooruitschuivend, rugzak schuiven en verder.

Madre de Dios, wat een avontuur!

Inmiddels giert de adreline door het lijf om maar niet in het water te vallen en niet mijn spullen in het water te zien vallen. Waren mijn benen net weer stabiel na de brug, beginnen ze weer.🤣

Ik ben tenslotte niet de slankste en al helemaal niet de lenigste meer met mijn bijna 60🤦‍♀️🤣

En dan krijg ik ook nog de zenuwen als er zoveel mensen achter me lopen, waardoor ik het gevoel heb dat ik moet opschieten, anders moeten die mensen wachten.

En dat terwijl niemand snel gaat!🤦‍♀️

Gelukkig voor mij loopt er een heel lief meisje, Angela,  achter me die ik even voor laat gaan.  Zij loopt niet veel verder, want oom en tante Pepi komen ook achter me aan.

Tante Pepi, de lieverd, laat niemand voor gaan en Angela pakt mijn stokken en tas van me over, terwijl ik op mijn kont verder schuif.

Op het moment dat de adrenaline door mijn lijf giert en Angela me helpt met mijn "bepakking", komt het watje in me naar boven en schieten de tranen in mijn ogen van zulks liefdevolle hulp door een meisje.

[Omdat tante Pepi en Angela dit blog ook lezen worden ze met naam genoemd en nog een keer bedankt.]

Muchas gracias Tia Pepi y Angela, sois muy cariñosas💖

Afijn, ik was nog niet klaar, anders zou dit avontuur te saai worden🤣

Wanneer ik met 2 voeten en  gebukt langs de bergwand kan, schuif ik mijn stokken en tas weer zelf wat verder en.......

pleurt mijn stok in het water waardoor het met een noodgang met de stroom meegaat de andere kant op.

Er achteraan gaan is geen optie, dus kan ik het alleen maar gedag zwaaien en heb ik het nakijken🫣

Van schrik rolt bijna mijn rugzak er achteraan, maar die kon de rol niet maken en bleef gelukkig liggen🎉

Als we dit avontuur overleefd hebben worden we beloond met een onwijs mooi stuk natuur midden tussen de bergen

en moet ik even op de foto met mijn heldin💖

We lopen nu echt op goede paden verder en komen nog 1 brug tegen, waarna we ons afvragen hoe we verder moeten. De meeste gaan dezelfde weg terug, maar ik weet dat er een ronde is.

Even navragen en we moeten gewoon de berg op, wat heel goed te doen is en niet zo steil, als wel lang.

Op de top aangekomen met 1 stok gaat het bergafwaarts waar het lang en hard naar beneden gaat.

Bij een parkeerplaats aangekomen is Cathy er klaar mee en vraagt iemand die net wil instappen en die we al tegengekomen zijn of we mee mogen rijden naar onze parkeerplaats.

Hij moet ook die kant op en het is nog 4 km, maar wéér langs de weg.🚗🏍

En natuurlijk mag dat, dus we zijn snel weer bij de auto.

Senderismo, bergwandelen, verbind💖

Even een biertje en dan 2 en een 1/2 uur rijden naar de slaapplek.

Is hiermee het verhaal klaar?

Het avontuur wel, maar we willen jullie het volgende ook niet onthouden.🤣

Onze slaapplek heeft 2! bedden, een keukentje, grote tv (zodat Cathy de Spaanse Death in Paradise kan kijken, want Colombo is er niet🤣) én 2 banken.

Maarrrr......

Wat wel het bijzonderste is, is dat wij in!, ja echt IN de sportschool slapen🤦‍♀️🤣🤣🤣

 Het is echt waar, maar sport en actie hebben we wel gehad vandaag🤣

Hiermee eindigt ons reisje en hebben we genoten van deze dagen met vandaag wel de topper en de Caminito er meteen achteraan. Natuurlijk waren ook onze andere routes en dagen superleuk.

 Wij hopen dat jullie met ons mee genoten hebben.

🙋‍♀️