Etapa 6 Melide - Arzua

Ondanks dat er steeds regen voorspelt wordt vertrek ik met een prachtige lucht waar het zonnetje op doorkomt.

Het dorp uit begint door het dorp met hier en daar een klein stijginkje om in te komen.

en het bos weer in.

Ik loop vrij vlak en geniet van alles om te heen.

 Dat vlak lopen is als een cadeautje en ik verwacht wel een klimmetje ergens, al is die nog niet in zicht.

Na 22 jaar ontdek ik dat brandnetels nog steeds bestaan en hoe dat voelt. Niet fijn dus 🤦‍♀️

Even laten prikken en doorgaan.

Waar ik de eucalyptus in de winkel naar kattepis vind ruiken, loop ik nu een stuk bos in waar het heerlijk naar verse eucalyptus ruikt met gigantische eucalyptusbomen.

Bij een bruggetje ontstaat file, omdat iedereen op de foto, dus ik ook🤣 

Niet dat ik in het water spring als anderen erin springen, maar deze is gewoon mooi.

er overheen lopen is wel even wat anders🤣

Ineens ben ik de 50 km voorbij en hoef ik "nog maar" 49 en een heleboel meter Santiago. Dat geeft kracht 💪

Na 5 km en een beetje is het ontbijttijd. De prijzen zijn hier ook behoorlijk gestegen, want voor een simpele napolitana met chocolade en een zumo de naranja betaal je tegenwoordig € 5😱

In het kader van ontmoetingen, ontmoet ik een Taiwanese man die op zijn slippers verder gaat.

Ik vraag om een foto en hij wil ook een foto van mij maken en met zijn vrouw.

Van de vrouw krijg ik een Taiwanees kussentje voor de suerte. Hoe lief is dat!💖

Na een uurtje gaat de klot weer op en de schoen weer aan en ga ik weer onderweg.

Onderweg kom ik Chichi tegen uit de Philipijnen die ook op slippers verdergaat. Ze vertelt dat ze ook bergschoenen heeft, maar de blaren liep en nu haar voeten vrij heeft en heerlijk loopt.

Waar de man uit Taiwan met slippers nog blote voeten had, heeft Chichi sokken met tenen aan.🤣

Bij een kerkje kom ik Joey en zijn vader weer tegen die sinds een paar dagen met een kruk en ingepakte knie loopt. Hij voelt zich goed en gaat het redden.💪

Verder de paden op en de lanen in en dan komen er een paar klimmetjes die niet heel heftig zijn, maar de dalingen daarentegen behoorlijk. Maar de route is nog steeds heel goed te doen.

Op de fiets is het toch een ander verhaal.😱 

Je gaat lekker snel en soms kun je goed de berg op fietsen, maar vaak ook moet je afstappen om de top te bereiken. Heftig klusje hoor!

De leuke dingen die bij mensen in de tuin staan, maakt de route leuk om te kijken, te genieten en even stil te staan.

och zo'n arm klein wandelend  boerenkoolplantje en weer kan ik hem niet kwijt in mijn tas🤦‍♀️

Raquel ben ik al een paar keer tegengekomen met hond en een andere man met hond. Helaas heeft de man met hond moeten opgeven door zijn neurologisch mankement en nu loopt Raquel weer alleen verder met haar mooie hond met blauwe ogen.😍

Na een makkelijke 12 km route vraag je je toch af waar het venijn van de staat zit🤔

Nou, die kwam!😱

Vrijwel steil naar beneden, ik zocht nog naar een harnas en touw om ab te zeilen🤦‍♀️🤣, kom je weer in de bewoonde wereld en ben je waar zijn moet......

NIET!!!

Want waar je naar beneden gaat moet je meestal ook weer omhoog🤦‍♀️

Zo op het zicht valt de klim wel mee, maar lopen is weer een ander ding😱

Stukje klimmen, bochtje om, weer klimmen,

hoek om en gezellig weer klimmen,.....

maar dan ben je in Arzua.

waar je een huis tegenkomt waar je helemaal blij van wordt.🤣

Nog heel even doorlopen en dan ik bij de herberg.

Nog 39 km te gaan en dan ben ik bij het 0 km punt, Santiago de Compostela🎉

Nu nog even 🙏 dat het droog blijft.