Etapa 3 Sarria - Portomarin

Vandaag 3e dag benen, of te wel, ik kom niet in mijn ritme met zware bovenbenen en een pijntje hier en daar. Voordeel is dat je maar op 1 plek pijn kan hebben dus het wisselt zich lekker af🤣

Nadat de enveloppen voor rugzaktransport van Gerda en Klaus geregeld is, besluit ik toch om mijn rugzak mee te slepen. Ik heb geen last van mijn rugzak, omdat ie op de of andere manier niet zwaar voelt.

ik ben er klaar voor

22 km met veel asfalt en een beetje langdradig maakt deze etappe ook zwaar.

Na 3 km kunnen we eindelijk ontbijten in een superdruk klein barretje met 1 man bediening. Ik wil een zumo de naranja (sinaasappelsap) en dat wordt vers gemaakt.

In de tussentijd staat er niemand achter de bar, maar komt er wel eten voor de vorige klant en koffie voor Gerda naar buiten. Hulpvaardig als ik ben 🤣 duik ik achter de bar om de man zijn ontbijt te geven en Gerda haar koffie. Ook weer geregeld🤦‍♀️ dan komt mijn zumo en broodje roerei en ben ik ook weg.

We vervolgen de camino die relatief makkelijk is, maar zeer vermoeiend met lange stukken prachtig landschap, koeien, gehuchtjes, maar weinig barretjes en dat terwijl ik super dorstig ben vandaag🤦‍♀️

Eindelijk is de trap van Portomarin in zicht na een laatste heftige afdaling

43 treden op en we hebben het weer gehad voor vandaag.🎉

Morgen worden de plannen gewijzigd en loop ik alleen verder.

Of de duvel ermee speelt valt Gerda deze camino uit door een schaafplek bij de knie, maar waarmee ze niet lekker kan lopen. Klaus blijft bij Gerda en zij gaan samen met de bus naar de volgende herberg en gaan op dorpentoer samen.

Raar genoeg gebeurt het weer in Portomarin waar ik ook de val heb gehad en uitgeschakeld werd. Speling van het lot?

Spannend om morgen alleen te lopen op het stuk waar ik de grond gekust heb, maar ik ga ervoor. 💪