11 mei 2022 Palas de Rei - Melide etappe 5

Na een emotionele avond redelijk geslapen, toen ik eindelijk uitgevonden had hoe ik mijn kop moest neerleggen en vanmorgen wakker geworden met écht een dicht blauw oog.

 😱 

Hoe raar je gedachten gaan eigenlijk als je valt. Het eerste waar ik aan dacht toen ik op de grond lag was of mijn tanden niet kapot geslagen waren.🤣🤣🤣 Gelukkig voor de makers van Kukident was dat niet het geval en hoef ik ze niet aan te klagen🤣 Zou wat geweest hé, als je daar dan op de grond ligt en je tanden ernaast😱🤣🤣

Maar goed, waar je je druk om kunt maken als je op je plaat gaat.

Even tussendoor, omdat ik er net weer aan dacht.

Ok, over tot de orde van deze dag.

Cathy heeft mijn bed afgehaald, tas weer ingepakt en klaar gezet voor transport. Wat een liefde. 💞

Best emotioneel om Cathy gedag te zeggen en buen camino te wensen en haar alleen op pad te zien gaan,maar het is goed zo.

Onderweg krijg ik foto's doorgestuurd

 en wordt ik op de hoogte gehouden. Terwijl Cathy in haar hemdje verder loopt en foto's stuurt, neem ik maar een écht ontbijt in de herberg. 

lekker tostada met tomaat en nog 1 met jam, verse zumo en de maag gevuld.

Na het ontbijt komt er nog een mooie foto van mijn dappere dinnetje 

 en ga ik op weg om een farmacia te zoeken die open is. Ik wil vaseline op mijn gehavende snuit smeren, maar moet wel weten of dat kwaad kan met de zon.

Die nog steeds niet schijnt.🤔

Vaseline kan geen kwaad en dus terug naar de herberg om de taxi te bellen. De bus lijkt me nog geen goed idee met dat oog dicht en niet stabiel op de benen.

Tax is gebeld en ik moet een uur wachten 😱 Begint lekker.

Bakkie thee erbij en de blog van gister schrijven.

Ja hoor na iets meer dan een uur komt de taxi voor een ritje van 15 km.

 Laat ik nou denken dat ik voor 15 km een euro of 7,50 tot 10 kwijt ben. Welnee‼️ 16 euro wilde de man hebben. Wist ik veel dat ik in de gouden koets zat.😱 Ik wilde die auto niet kopen!

Morgen maar de bus.

Onderweg is het helemaal niet zo mooi weer

en is er behoorlijk wat mist.

Wanneer we bij de Albergue (herberg) zijn is die natuurlijk nog dicht en wordt er bog schoongemaakt. Na wat herrie gemaakt te hebben, bel is er niet, komt er een vrouwtje naar buiten en mag ik naar binnen.

Gelukkig, want met 9 graden is het bokkoud in mijn korte broek. Scheelt zomaar even 20 graden met gister en dat merk je😱

Als ik een half uurtje binnen ben komt Cathy al aan. Snelle Jelle🏃‍♀️ en natuurlijk mag ze er nog niet in, maar als ik vertel dat ze bij hoort is het goed en kunnen we lekker samen zitten.

Wanneer die lieve tante Pollewop klaar is met schoonmaken brengt ze ons naar de slaapkamer en kunnen we onder een paar dekens heerlijk even rusten.

en ohhhh wat heb ik het koud en onze tassen zijn er nog niet en 2 dekens is nog te weinig.🥶

Toch in slaap gevallen en bij wakker worden staat mijn rugzak naast me, die inmiddels was aangekomen en door die lieverd naast mijn bed is gezet.

Bibberend mijn  slaapzak gepakt en mijn pijamabroek aan en weer onder de dekens. Slapen wordt het niet meer en als Cathy wakker wordt gaan we buiten in de zon zitten.

Familie geappt en gebeld, over naar huis gaan  gesproken en uiteindelijk de oplossing gevonden. 

Cathy gaat lopen, ze hoeft nog "maar" 50 km en dan is haar missie volbracht. Ik ben niet eigenwijs en doe iedereen een plezier als ik met de bus ga. Ook volgens Cathy is het geen goed idee met 1oog lopen als je het niet gewend bent.

Dat ga ik doen. Ik neem de alternatieve camino met bus🤷‍♀️Het is overmacht. Dan vermijd ik i. Santiago het plein en wacht Cathy op om samen door de poort te gaan.

Zo heb in toch mijn camino volbracht en mijn compostela verdiend.

Heel emotionele dag vandaag weer en allemaal lieve mensen om me heen om te helpen.

Cathy haar rugzak is nog steeds niet in de herberg en na veel heen en weer gebel en boos worden, wat weer pijn in mijn gezicht opleverd, komtom 20:24 uur eindelijk haar rugzak👺🥳 Kan ze eindelijk douchen en haar pijama aandoen. Was toch even spannend.😖

                     --------

Hoe vond Cathy het om alleen te lopen? 

Vandaag vol goede moed opgestaan simone op weg geholpen tassen naar beneden gebracht en afscheid genomen van elkaar wij zullen elkaar weer zien in de herberg was weer een mooie route door bos en vlaktes fris mistig dus toch weer jasje aangetrokken onderweg foto's doorgestuurd en spraakberichten het ging zo voorspoedig dat ik 3 uur later simone weer zag helaas te vroeg voor biertje dat komt nog op naar die dag van morgen 
En weer benieuwd naar nieuwe support liedje van paul